Ansfried vertelt zijn verhaal van Lord, z’n hond die problemen had met plassen
Mijn naam is Ansfried D en ik ben woonachtig te Brugge. Ik ben een ambtenaar op rust en de gelukkige eigenaar van een Hovawart. Een perfect exemplaar van zijn ras.
Voor wie dat niet kent, het is een zeer oud ras van Duitse oorsprong. Er bestaan 3 verschillende types :
- Iets meer dan 60% is wat men een “black and tan” noemt (zwart en bruin)
- Ongeveer 30% heeft de kleur van een Golden Retriever en lijkt daar ook wel wat op
- En dan heb je een heel klein percentage (minder dan 10%) dat volledig zwart is, zoals LORD.
Hij is Belgisch kampioen en Europees kampioen in schoonheid. En op een bepaald moment had ik plannen om te fokken. Maar dat is helaas anders uitgedraaid.
In december vorig jaar werd Lord ziek. Dat stelde ik tamelijk snel vast, maar ik had geen idee wat er aan de hand was. Bij mijn eerste bezoek bij de veearts werd het duidelijk dat hij antibiotica moest krijgen en die behandeling werd opgestart.
Ondertussen viel het me op dat hij moeilijkheden had met plassen en soms zelfs helemaal niet kon plassen. Na enkele dagen is de veearts begonnen met sonderen, bovenop de extra behandeling met nieuwe antibiotica. Want aangezien de oude urine niet weg kon en te lang in de blaas was blijven zitten, waren er nieuwe ziektekiemen die moesten bestreden worden met nieuwe antibiotica. Dus die behandeling met antibiotica was op zich wel nodig, maar bestreed enkel de symptomen en deed niks aan de oorzaak van het probleem.
Maar dankzij het sonderen en de ernstige behandeling met antibiotica werd Lord min of meer weer normaal, met één uitzondering : hij kon niet plassen.
Mijn hond kan niet plassen…
Na de antibioticabehandeling ben ik met Lord voor meer advies naar de veeartsenijschool van Merelbeke gegaan, omdat ik het gevoel had dat Lord een probleem had dat een gewone dierenarts niet aankon. Daar hebben ze geprobeerd om Lord te behandelen met een combinatie van verschillende medicijnen, waaronder ook spierverslappers. Op een bepaald ogenblik heb ik Lord zelfs valium moeten toedienen, waardoor hij erbij liep als een wrak. Nadien werd die valium vervangen door een speciaal medicijn dat hier in België niet te verkrijgen is en waarvoor ik zelfs naar Frankrijk of Nederland moest rijden.
Uiteindelijk bleek dat het probleem werd veroorzaakt door het feit dat de prostaat teveel groeit en daardoor een invloed heeft op de blaas, of de nieren, of de urinewegen, of een combinatie hiervan. Ik ben natuurlijk geen specialist. Naast de spierverslappers werd de therapie uitgebreid met een chemische castratie. Bovendien moest ik dagelijks meerdere keren per dag naar de dierenarts om Lord te laten sonderen. Er waren momenten dat hij een beetje plaste ; er waren zelfs wel eens dagen dat hij helemaal niet gesondeerd moest worden. Maar in 90% of meer van de dagen moest hij wel degelijk gesondeerd worden om die urine uit zijn lichaam te krijgen.
Op zoek naar de oorzaak
Ondertussen begon ik me zelf ook wat meer te verdiepen in het ziektebeeld van Lord. En enerzijds snap ik dat die spierverslappers nodig waren om de urine af te voeren, maar anderzijds zorgen zij er net voor dat Lord zijn blaas niet onder controle had. Hij verloor zijn urine op momenten dat hij sliep of als hij gewoon ergens rustig lag. Zo heb ik dus weken aan een stuk dagelijks moeten dweilen. Dat bleef maar duren en ik besefte dat die spierverslappers op termijn geen oplossing konden bieden.
De oorzaak van het probleem was dat de prostaat drukte op de blaas en de urinewegen. Daarom begon ik te denken dat er misschien een mogelijkheid was om door een juiste duw of druk op de blaas of de urinewegen of op de prostaat, het probleem te verhelpen.
Via kennissen in de Hovawart-wereld vernam ik dat er een Duitse man heel zijn leven zijn hond hielp plassen door hem op bepaalde plaatsen te duwen. Ik probeerde in contact te komen met die man, maar hij was reeds overleden. Maar nu wist ik wel dat dit fenomeen zich reeds eerder had voorgedaan en ik bleef ervan overtuigd dat, mits op de correcte plaats te duwen met de juiste manipulatie, dat ik mijn hond zou kunnen helpen plassen.
Welke oplossingen zijn er?
Dit vertelde ik ook aan een aantal vrienden van een andere hobbyclub en zo suggereerde een vriendin dat ik het eens met acupunctuur zou kunnen proberen. Mijn eerste reactie was misschien wat cynisch, want ik ben niet zo’n aanhanger van acupunctuur of homeopathie of andere alternatieve geneeswijzen. Maar anderzijds was het wel zo dat mijn vertrouwen in de aanpak met de spierverslappers wel een deuk had gehad. En omdat ik toch wel een beetje ten einde raad was, wilde ik het toch eens proberen met die acupunctuur.
Toen heb ik via internet gezocht naar de mogelijkheden, maar zo veel gediplomeerde dierenartsen gespecialiseerd in de acupunctuur, zijn er niet. Uiteindelijk kwam ik uit bij mevrouw Debyser en maakte bij haar een eerste afspraak. Zij is nu de behandelende arts van Lord.
Tot mijn stomme verbazing kon Lord uit zichzelf plassen zonder de minste problemen. En dat is voor een tijdje ook zo gebleven. Ondertussen zijn er nog andere maatregelen nodig geweest. Zo staat hij nu ook op een glutenvrij dieet, want hij blijkt duidelijk een allergie te hebben aan gluten en aanverwante producten. Ik heb dus ook mijn katten op een glutenvrij dieet moeten zetten, want als Lord de kans kreeg om de kattenvoeding op te eten, dan deed hij dat ook… met alle gevolgen van dien. Dan kon hij weer niet meer plassen.
Ondertussen heb ik hem ook fysisch laten castreren en heb ik zelf ook leren sonderen. Want de ongevallen zijn de wereld nog niet uit. Soms gebeurt het nog wel eens, zoals onlangs, toen hij ontsnapt was en in de hele straat op zoek geweest was naar kattenvoeding. Zo had hij opnieuw iets gegeten dat gluten bevat en dan treedt dat probleem terug op. Die glutenallergie heeft hij wel pas ontwikkeld toen hij bijna 4 jaar oud was.
In elk geval laat ik hem nu behandelen door mevrouw Debyser die hem helpt om weer normaal te plassen. Heel af en toe hebben we nog eens wat tegenslag en dan moet ik zelf sonderen. Als het probleem dan toch nog hardnekkig blijft duren, doe ik een beroep op mevrouw Debyser. Maar sowieso laat ik hem minstens 1 keer per maand door haar behandelen, omdat het duidelijk is dat hij daar deugd van heeft en dat het hem helpt om zijn probleem onder controle te krijgen. Het alternatief was dagelijks sonderen voor de rest van zijn leven.
Ik kan jullie verzekeren dat ik een gelukkig mens ben dat Lord gezond en wel is en dat we hem nog een tijdje bij ons kunnen houden.
Wat als jouw hond plots niet kan plassen?
Kristien vertelt:
Vaak krijgen we uitdagende cases zoals Lord waar de klassieke geneeskunde geen enkele verbetering geeft. Wat wij dan doen is luisteren naar het volledige verhaal van de eigenaar, en de hond in zijn geheel bekijken, dus niet enkel naar de symptomen of klachten. We behandelen wat we vinden dat vanuit osteopathische en acupunctuur visie moet bijgestuurd worden. Voorlopig volgen we Lord maandelijks op, om hem te helpen om op gezonde manier het evenwicht in zijn lichaam te herstellen, en dit zonder medicatie die vervelende bijwerkingen geeft.
Merk je dat je hond plots niet meer kan plassen?
Als je ziet dat je hond niet meer kan plassen, neem dan onmiddellijk contact op, zodat we je verder kunnen helpen, zoals Lord uit Brugge. .